Βιοκλιματική Αρχιτεκτονική

Η Ενεργειακή Απόδοση ήταν ανέκαθεν ζήτημα αιχμής, με πιο χαρακτηριστική ίσως αναφορά εκείνη του Ηλιακού Σπιτιού του Σωκράτη (470 π.Χ.), με οδηγίες Βιοκλιματικού Σχεδιασμού...

Η Βιοκλιματική Αρχιτεκτονική δεν είναι κάτι νέο: η Ενεργειακή Απόδοση ήταν ανέκαθεν ζήτημα αιχμής, με πιο χαρακτηριστική ίσως αναφορά εκείνη του Ηλιακού Σπιτιού του Σωκράτη (470 π.Χ.), με οδηγίες Βιοκλιματικού Σχεδιασμού. Σε κάθε γωνιά της γης οι στρατηγικές και οι μέθοδοι διαφέρουν. Όμως η προσαρμογή στο κλίμα και η εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας είναι τα κοινά χαρακτηριστικά.

Στην σύγχρονη δόμηση το κόστος και η ποσότητα επικράτησαν έναντι της αξίας και της ποιότητας. Παράγοντες όπως ο προσανατολισμός, η μορφολογία του εδάφους, το κλίμα, οι σχέσεις δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος παραμερίστηκαν και συχνά εξαιρέθηκαν.

Στην Ελλάδα οι αμφισβητούμενες πρακτικές δόμησης και η ελλιπής εφαρμογή της νομοθεσίας οδήγησαν στην απουσία ουσιαστικών κατευθύνσεων για καλύτερη ποιότητα ζωής και ορθολογική χρήση ενέργειας. Ο στόχος της Βιοκλιματικής Αρχιτεκτονικής - εξοικονόμηση ενέργειας από τα πρώτα κιόλας στάδια του σχεδιασμού - αφορά μόνο στην επιθυμία του πελάτη και στις γνώσεις του Αρχιτέκτονα, με δεδομένη μάλιστα την “περιβαλλοντική ευαισθησία” και των δύο πλευρών.

Αντίθετα, σε Ευρώπη και Αμερική από την δεκαετία του ’70 και με αφορμές αλλεπάλληλες πετρελαιϊκές κρίσεις, κοινωνικές ζυμώσεις, αλλαγές εργασιακών σχέσεων αλλά και τις εξελίξεις της τεχνολογίας, διατυπώνονται έγκυρες επιστημονικές προσεγγίσεις.

Συνδέεται πλέον ευθέως η ποιότητα ζωής με ζητήματα Βιοκλιματικού Σχεδιασμού και σταδιακά δημιουργούνται δύο κύριες κατευθύνσεις: η πρώτη ενσωματώνει και αξιοποιεί τις παραδοσιακές τεχνικές με χρήση φυσικών υλικών και δίνει ειδικό βάρος σε ζητήματα “οικολογικού αποτυπώματος”. Η δεύτερη εκμεταλλεύεται την τεχνολογία αιχμής, ενίοτε άκριτα, εστιάζοντας περισσότερο στο αποτέλεσμα. Στη δεύτερη περίπτωση η χρήση υλικών και τεχνολογιών που ενδεχομένως επιβαρύνουν το περιβάλλον δεν απορρίπτεται εξ ορισμού, εάν αυτό εξασφαλίζει το επιθυμητό αποτέλεσμα στην κατανάλωση ενέργειας.

Ως συνήθως, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση, χωρίς υπερβολές προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.

Σήμερα, καθόλου άσχετα με το κόστος των καυσίμων, της ρύπανσης και της ενέργειας, γίνεται σε όλον τον κόσμο προσπάθεια να δοθεί η πρέπουσα βαρύτητα τόσο στον Βιοκλιματικό Σχεδιασμό όσο και στην χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Στην Ελλάδα, αν και υπάρχουν πολλοί Αρχιτέκτονες με σημαντικό έργο, ο Βιοκλιματικός Σχεδιασμός για την Πολιτεία αλλά και τον περισσότερο κόσμο αποτελεί μάλλον κάτι σαν εξωτικό είδος ή ακόμα και ουτοπικό μόρφωμα μιας χούφτας “οικολόγων” - πάντα σε εισαγωγικά. Από την άλλη, πρόσφατα τέθηκε σε εφαρμογή ο Κανονισμός Ενεργειακής Αποδοτικότητας Κτηρίων (ΚΕΝΑΚ), που επιβάλλεται στο σύνολο των νέων κατασκευών και αποσκοπεί στον εξορθολογισμό της χρήσης της ενέργειας στα κτήρια.

Σε συνδυασμό με την εφαρμογή αρχών Βιοκλιματικής Αρχιτεκτονικής, ώστε εκτός από την μείωση της κατανάλωσης να βελτιωθεί και η ποιότητα ζωής, το δομημένο περιβάλλον, αυτός ο σπουδαίος οικονομικός και φυσικός πόρος, θα μπορούσε να αναβαθμιστεί σημαντικά. Ο Βιοκλιματικός Σχεδιασμός και οι “φιλικές προς το περιβάλλον” τεχνολογίες δόμησης γίνονται συχνά θέματα συζήτησης, παρά τις παρανοήσεις και τις ομιχλώδεις απόψεις για το τι πραγματικά είναι και - δεδομένης της κρίσης - το πόσο πραγματικά κοστίζει.



Πηγή: www.offroader.gr