Υπό το βάρος του παρελθόντος χρόνου

Η παρελθοντική σκέψη πρέπει να εξαλειφθεί.

Είναι η σκέψη που διαρκώς υποβιβάζει το παρόν υπό το βάρος των γεγονότων και εμπειριών του παρελθόντος. Συνήθως συμβαίνει αυτόματα και σε κάνει να μην λειτουργείς αυθεντικά, αλλά σε σχέση με παρελθόντες νοητικο-συναισθηματικούς προγραμματισμούς.

Όταν λέμε ότι ο πνευματικός άνθρωπος δρα αληθινά, σημαίνει ότι σκέφτεται και δρα αυθεντικά χωρίς να βασίζεται η συμπεριφορά του στους όποιους παλιαιούς προγραμματισμούς και πιθανά τραύματα.  Αυτή η συμπεριφορά αποτελεί αντίδραση στην αλήθεια και την ισχύ της στιγμής και σε καμία περίπτωση  δεν αποτελεί δράση.

Η πραγματική δράση είναι αυθεντική, πηγαία, συνδεδεμένη άρρηκτα με την δυναμική αίσθηση του Τώρα.